همین‌طوری روی هوا و بی هیچ دلیلی گفتند: ما چنین هستیم، شما چی؟ خُب ما نیز در پاسخ می‌گوییم: ما چنین هستیم، شما چی؟ آیا کافیست؟

پاسخ: این ادعا جدید نیست، هر چند که در برهه‌ای مجدداً مطرح می‌شود. بالاخره (نه اهل تشیع یا تسنن واقعی)، بلکه دست‌اندرکاران ضد تبلیغ جهت تشدید اختلافات، چنین محاسبه می‌کنند که در هر نسلی (هر پنج یا حتی سه سالی)، یگ مخاطبین جدیدی وارد عرصه می‌شوند که شبهات و پاسخ‌ها را نشنیده‌اند و یا امکانات و تجهیزات جدیدی برای گسترش شعاع شبهه و اختلاف به بازار می‌آید؛ پس می‌شود روی فکر و ذهن آنها کار کرد.

ما بخیل نیستیم، دعا می‌کنیم که چنین باشد. اصلاً باید که چنین باشد. همه مسلمانان از هر مذهبی که هستند، باید به سنّت رسول الله صلوات الله علیه و آله تأسی کنند. چرا که خداوند متعال ایشان را نبی، رسول، اسوه‌ی حسنه (الگو) و رهبر امت مسلمان قرار داد و فرمود که او را جز برای اطاعت نفرستاده‌ام. «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللّهِ ... - و ما هيچ رسولى را نفرستاديم مگر آنكه به اذن الهی (يارى و توفيق) خدا از وى اطاعت شود / النساء، 64». و از این رو مکرر و مؤکد امر به اطاعت از خدا و رسول نمود و مشمول رحمت الهی قرار گرفتن را مرهون این اطاعت فرمود:

«وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ - و خدا و پيامبر را فرمان بريد تا مورد رحمت قرار گيريد / آل‌عمران، 132»

حالا وارد این مقوله نمی‌گردیم که اساساً گروه و نام «سنت» ربطی به سنت الرسول (ص) ندارد، بلکه از آنجا آغاز شد که پس از خلافت عمر، به امیرالمؤمنین علیه‌السلام گفته شد که اگر به حکم قرآن و سنّت شیخین عمل کنی، تو را خلیفه خواهیم کرد و ایشان نپذیرفتند، عثمان پذیرفت و پیروان و سایر پذیرندگان "سنّی" لقب یافتند. و به این نمی‌پردازیم که حتی بنا بر مستندات معتبر اهل سنّت، نام "شیعه" را پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، بر پیروان علی علیه السلام نهاد و آنها را بر حق اعلام نمود، بلکه مهم این است که بدانیم اساساً "سنت الرّسول ص" چیست و یعنی چه؟ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: شما اول حق را بشناسید، بعد اهلش را خواهید شناخت.

امید است که تمامی مسلمانان جهان، اعم از اهل تشیع و تسنن، به "سنت الرسول الله صلوات الله علیه و آله" تأسی کنند، آن وقت دیگر اختلافی هم نخواهد بود و دشمنان اسلام و مسلمین نمی‌توانند به نام اسلام، مسلمانان را به جان هم بیاندازند و وهابی و تکفیری و سلفی و داعشی هم به نام اسلام به وجود نمی‌آید.

*- سنت الرسول (ص) فقط این نیست که به هنگام نماز دست‌ها را بیاندازیم و یا ببندیم. بین مذاهب چهارگانه‌ی اهل سنت نیز در این حکم اختلاف است. بالاخره سنت کدام بوده است؟

*- سنت الرّسول (ص) فقط این نیست که بگوییم ازدواج موقت (متعه) حلال است یا نیست؟ که حتی اقوال اهل سنّت نیز در این خصوص بسیار متفاوت است و حتی اغلب تصریح به سنت بودن این ازدواج در زمان ایشان و حرام شدنش در زمان خلیفه دوم دارند – آیا در عین حرام کردن ازدواج موقت، صادر کردن حکم "جهاد نکاح" و حلال کردن زن، خواهر و مادر، بر یک عده تروریست، العیاذ بالله سنّت الرّسول است؟ البته این جنایت وهابی‌های انگلیسی است و نه سنّی‌ها، اما آنان نیز خود را سلفی و پیرو سنّت الرّسول می‌نامند.

*- سنت الرّسول (ص) فقط این نیست که سجده بر روی هر چیزی را جایز بدانند، حتی روی هر چیزی حتی فرش و موکت سجده کنند، بعد به جان شیعه بیافتند که چرا روی مهر سجده می‌کنی، پس مشرک هستی(؟!)؛ خُب مُهر هم نه تنها خاک، بلکه یکی از همان "هر چیزی" هست که مجاز می‌دانند. در هر حال اینها همه احکام است.

سنت الرسول صلوات الله علیه و آله:

*- سنت رسول (ص) این است که همه‌ی اوامر و فرمایشات ایشان را یکجا قبول کنیم، نه این که دین خدا را تجزیه کنیم. بگوییم: این بخشش را قبول داریم، آن بخشش را قبول نداریم.

*- سنت رسول (ص) این است که بدانیم که نه تنها فرقی بین احکام نماز  و احکام "ولایت، امامت و خلافت" نیست، بلکه "ولایت، امامت و خلافت" مهم‌تر است، و اگر مورد توجه و تبعیت قرار نگرفت، اسلام یزیدی و امریکایی حاکم می‌شود و مسلمانان به نام سنّت الرّسول (ص) با یزید زمان خود بیعت می‌کنند. بیعتی ذلیلانه و مُهلک.

*- سنت رسول (ص) این است که اگر با خدا و پیامبرش (ص)، بیعتی بستیم (غدیر خم)، آن بیعت را نقض نکنیم و اگر تأکید نمود، نگوییم هذیان می‌گوید و بعد هر کاری که خواستیم، به نام او و سنّتش نکنیم. سنّت رسول (ص) این است که علی (ع) و قرآنش را از مسجد بیرون نکنیم.

*- سنت رسول (ص) این است که امر خدا در قرآن کریم در خصوص مودت، محبت و پیروی اهل بیتش علیهم‌السلام (که نتیجه و مزد رسالتش اعلام شد) و توصیه‌های مکرر ایشان نسب به اهل بیت (ع) را  اطاعت کنیم.

*- و خلاصه سنت رسول (ص) این است که ببینیم آیا ما مصداق کسانی که امت و همراه با حضرت محمد صلوات الله علیه و آله هستند، و در قرآن توصیف‌شان آمده است، هستیم یا خیر؟ شیعه، اهل سنّت (سنّ)، صحابه، امت یا هر اسمی که بگوییم، یعنی آیه ذیل، وگرنه فقط نامگذاری و ادعاست:

«مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا» (الفتح، 29)

ترجمه: محمد رسول خدا است و كسانى كه با او هستند عليه كفار شديد و در بين خود رحيم و دلسوزند، ايشان را مى‏بينى كه همواره در ركوع و سجودند و در طلب فضل و رضوان خدايند. علامت‌شان در رخسارشان از اثر سجده نمايان است، اين وصف ايشان است در تورات و اما وصف آنان در انجيل اين است كه چون زراعتى هستند كه از شدت بركت پيرامونش جوانه‏هايى مى‏زند و آن جوانه‏ها هم كلفت مى‏شود و مستقيم بر پاى خود مى‏ايستد به طورى كه برزگران را به شگفت مى‏آورد (مؤمنين نيز اين طورند)، اين براى آن است كه كفار را به خشم آورد، خدا به كسانى كه ايمان آورده و از آن بين به كسانى كه اعمال صالح هم مى‏كنند وعده مغفرت و اجرى عظيم داده است.

نتیجه:

پس اگر کسی به خدا، پیامبر، قرآن، معاد و آن چه ایشان فرموده اعتقاد و ایمان نظری و عملی نیاورد - اگر کسی به جای شدت با دشمنان اسلام و مسلمین، به خدمت آنها درآید - اگر کسی به جای رأفت و رحمت با مسلمین، به دشمنی، نفاق، تنش و حتی قتل آنان اقدام کند – اگر کسی اهل نماز، عبادت و بندگی خدا در تمامی شئون فردی و اجتماعی‌اش نباشد – اگر کسی هر گاه دلش خواست به کفار تأسی کند و هر گاه به نفعش بود، نام اسلام و تأسی به سنّت الرّسول را حمل نماید و...، از امّت محمد صلوات الله علیه و آله فاصله گرفته و جزو کسانی که با او هستند (وَالَّذِينَ مَعَهُ) محسوب نمی‌گردد، خواه نام خود را شیعه بگذارد و یا سنّی. فرمودند: خدا راجع به بهشتش گول نمی‌خورد.